Orhan Kemal, yoksul kesimin, işçilerin, öğrencilerin, "sokaktaki
adamın" yaşamını anlatan öykü ve romanlar yazmış ve insan-toplum
ilişkilerini gerçekçi bir dille yansıtmıştır. 27 roman, 19'u öykü
kitabı ile anı, inceleme, oyun, röportaj türünde kitaplar
bırakmıştır.
Baba Evi (1949), Avare Yıllar (1950), Murtaza
(1952), Cemile (1952), Bereketli Topraklar Üzerinde (1954), Suçlu
(1957), Devlet Kuşu (1958,) Vukuat Var (1958), Gavurun Kızı (1959),
Küçücük (1960), Dünya Evi (1960), El Kızı (1960), Hanımın Çiftliği
(1961), Eskici ve Oğulları ( en iyisi ) (1962- Eskici Dükkanı adıyla
1970), Gurbet Kuşları (1962), Sokakların Çocuğu (1963), Kanlı
Topraklar (1963), Bir Filiz Vardı (1965), Müfettişler Müfettişi
(1966), Yalancı Dünya (1966), Evlerden Biri (1966), Arkadaş
Islıkları (1968), Sokaklardan Bir Kız (1968), Üç Kağıtçı (1969),
Kötü Yol (1969), Kaçak (1970-ö.s.), Tersine Dünya (1986)
romanlarının güçlü kalemidir Orhan Kemal.
Okulumuzun konferans salonunda Yazarın oğlu Işık
Öğütçü'yü dinlerken romanlarının yazılış yıllarına adeta bir zaman
yolculuğuna çıktık; bir yazarın ekonomik bakımdan zor yılları,
yaptığı işe saygısı, yazdıklarının hep yaşamının bir yerlerinden
alınmış alıntılarla şekillenmiş olması, şiirle başlayan Edebiyat
yolculuğunun Nazım Hikmet ile birlikte geçirdiği hapishane
yıllarında öykü ve romana yönelme nedenleri bir biyografi filmi
izler gibi geçti gözlerimizin önünden Tarhan Kolejinin konferans
salonunda.
Işık Öğütçü babasını anlatırken öğrencilerimizin yüzlerine baktım;
fazlasıyla memnuniyet verici bir ilgi vardı.O an "Unutulmaya yüz
tutmuş değerleri birileri Işık Öğütçü gibi gençlere anlatabilse"
dedim içimden çünkü adı sanı unutulmuş fakat Edebiyat Dünyasına çok
önemli eserler bırakmış o kadar fazla değer var ki...
Ali ihsan Konuklu
|