Ana Sayfa      
         

   

Milliyet Blog - Bueno - 29 Ağustos 2011

     
          

 

Orhan Kemal gözüyle hapishane

 

 Orhan Kemal... Türk Edebiyatının okumaktan zevk aldığım en önde gelen yazarlarından biri kesinlikle. İlk tanışmam bir kütüphanede tesadüfen oldu. Kapağına mı kapıldım hatırlamıyorum ama bu tesadüf bana çok renkli bir dünyanın kapılarını açtı.

İnanıyorumki Orhan Kemal kitaplarını hakkını vererek okuyan her okur kolay kolay kopamaz yazarından. Şimdiye kadar okuduğum hiçbir kitabında sıkıldığımı hatırlamıyorum. Son olarak Adana'nın kenar mahallerindeki açlığı, sefaleti gözler önüne serdiği, ekonomik zorlukların aile ilişkilerini nasıl derinden etkilediği o güzel romanı Eskici ve Oğulları'nı okudum. Tüm romanlarında olduğu gibi burada da yazarın kahramanları gerçek kişiler. Biraz daha zorlasanız sanki oturup onlarla sohbet edecek ya da bir kenar mahalle lokantasında hem karnınızı doyuracak hem de kafaları bulacaksınız. Ciddi bir gözlem gücünün eseri bu kitaplar. Hanımın Çiftliği, Murtaza, Cemile, Baba Evi, 72. Koğuş, Bereketli Topraklar Üzerinde gibi kitaplardan sonra belki biraz geç kaldığım bir kitaptı, Eskici ve Oğulları. Kütlü toplamak gibi bir işte çalışmaya mecbur kalan kardeşlerin hayallleri vardır, burda. Oradan kazandıklarıyla tekerlekli de olsa bir eskici dükkanı açıp o Topal Eskici babalarının ağır sözlerinden kurtulacaklardır. İstedikleri gibi dayayıp döşeyip keyiflerine göre işlerini yapacaklardır karışıp edenleri olmadan. Ama bekledikleriyle karşılaşamayıp üstüne oğul veren sivrisineklerin belasına sıtmayı da kapıp baba evine kendilerini zor atacaklardır.

Eğer hala bir Orhan Kemal okuru değilseniz bence daha fazla zaman kaybetmeyin ve başlayın o güzel kitapları birbir okumaya...

     
     
     
   
     
   
     
   

[email protected]